Jedną z najbardziej rozpoznawalnych konstrukcji architektonicznych Europy jest Wieża Eiffla. To ażurowa budowla kratowa wykonana z kutej stali. Szkielet wsparty jest na czterech podstawach w kształcie trapezu. Na wysokościach 57 m, 115 m i 275 m znajdują się tarasy widokowe. Zajmuje obszar kwadratu o boku 125 m. Na sam szczyt wieży prowadzi 1665 stopni. Podzielona jest na trzy poziomy, z których dwa dolne wyposażone są w schody, na trzeci można wyłącznie wjechać windą. Zaprojektował ją Gustaw Eiffel. Postawiono ją w roku 1889 z okazji Wystawy Światowej odbywającej się wtedy w Paryżu. Pierwotne plany zakładały, że konstrukcja zostanie rozebrana po 20 latach, ale architekt i twórca na to nie pozwolił. Wieże uratowano, bo zaczęto eksperymenty z telegrafem i ona, jako najwyższy budynek świata świetnie nadawała się na antenę. W trakcie I wojny światowej stała się nawet obiektem militarnym. Jej wysokość zmienia się o 18 cm w zależności od temperatury.
Pod wpływem wiatru wieża kołysze się na 6-7 cm. W latach osiemdziesiątych XX wieku przeprowadzono gruntowna jej renowację, dzięki której, wieża została „odchudzona” o ponad 1300 ton. Po remoncie zainstalowano na konstrukcji system iluminacji. Malowanie szkieletu metalowego farbami antykorozyjnymi przeprowadza się regularnie, co kilka lat. Wieża straciła status najwyższej budowli świata w roku 1929, na rzecz Chrysler Building w Nowym Jorku. Ta budowla jest aktualnie symbolem Paryża, a niekiedy i całej Francji.
